Πολύ μελάνη έχει χυθεί για τις καταργήσεις-συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων. Πολλοί οι εμπλεκόμενοι φορείς. Γονείς, εκπαιδευτικοί, τοπική αυτοδιοίκηση, κυβέρνηση, αλλά και μαθητές οι οποίοι δεν ερωτώνται ως συνήθως. Ενώ οι παραπάνω φορείς θα έπρεπε να συναποτελούν μέρος της λύσης εντούτοις κάποιοι αποτελούν μέρος του προβλήματος. Πολλές οι παράμετροι που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο επηρεάζουν και επηρεάζονται. Η παιδαγωγική, τα εργασιακά των εκπαιδευτικών, ο μαρασμός των μικρών χωριών (αν πράγματι υφίσταται), οι μικροπολιτικές των διάφορων Μαυρογυαλούρων, το ύψος των κονδυλίων και τέλος η ποιότητα της παρεχόμενης Παιδείας (η οποία τείνει να αντικατασταθεί εξολοκλήρου από μια εκπαίδευση που στοχεύει στο σχολείο της αγοράς). Ποια είναι όμως η συμβολή των διάφορων φορέων και παραγόντων στη λύση του προβλήματος;
Είναι γεγονός ότι η δημιουργία πολυδύναμων σχολικών μονάδων ήταν από ανέκαθεν μέσα στα βασικά αιτήματα των εκπαιδευτικών (της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης τουλάχιστον). Τι είναι αυτό που άλλαξε τώρα τον προσανατολισμό του συνδικαλιστικού κινήματος; Η απώλεια παιδαγωγικού οφέλους ή η απώλεια θέσεων εργασίας; Ποια είναι η αλήθεια και τι βαρύνει περισσότερο στην κοινωνία; Μήπως αυτή η θέση διαμορφώνεται και από την απώλεια εισοδημάτων των εκπαιδευτικών λόγω της μείωσης των επιδομάτων θέσης και των υπερωριών;
Γονείς
Είναι φυσικό οι γονείς να θέλουν τα παιδιά τους να φοιτούν όσο το δυνατόν πιο κοντά στον τόπο κατοικίας τους. Όσο μάλιστα κάποιοι τους χαϊδεύουν τ’ αυτιά λέγοντάς τους ότι η παρεχόμενη εκπαίδευση είναι ίδια στα μεγάλα σχολεία με τα μικρά και τους αποκρύπτουν ή υποβαθμίζουν τις σύγχρονες προτεραιότητες της εκπαίδευσης που καλύπτονται πληρέστερα στις μεγάλες σχολικές μονάδες (ξένες γλώσσες, πληροφορική, ίσες ευκαιρίες κ.α.), τόσο οι γονείς αντιδρούν στις επικείμενες συγχωνεύσεις. Το κύριο επιχείρημά τους οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν στις μεταφορές και ο μαρασμός των μικρών χωριών. Επιχειρήματα όμως μέχρις ενός σημείου υποκριτικά διότι ενώ αποδέχονται τη μετακίνηση των παιδιών τους για το γειτονικό Γυμνάσιο αντιδρούν στη μετακίνηση των παιδιών τους για να φοιτήσουν σε ένα πιο οργανωμένο Δημοτικό Σχολείο. Σε ότι αφορά το μαρασμό των μικρών χωριών μόνο το σχολείο δε φταίει. Αλλού πρέπει να αναζητηθούν οι λόγοι…
Τοπική αυτοδιοίκηση
Ο ρόλος της τοπικής αυτοδιοίκησης στο όλο ζήτημα είναι αμφιλεγόμενος. Θέλει και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο. Σίγουρα θα επιθυμούσε να συμμαζέψει το κόστος λειτουργίας των σχολείων (μιας που από εδώ και πέρα θα τον επωμίζεται), αλλά δε θέλει και να δυσαρεστήσει τους πελάτες ψηφοφόρους της. Για την ποιότητα της εκπαίδευσης δε γίνεται λόγος μια και αυτή απαιτεί αυξημένα κονδύλια αλλά προς άλλη κατεύθυνση που όμως… δεν αποδίδει ψηφοθηρικά….
Υπουργείο Παιδείας
Στους δύσκολους οικονομικά καιρούς που διάγουμε, είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να συμμαζευτούν τα έξοδα λειτουργίας των σχολικών μονάδων, περικόπτοντας θέσεις εργασίας, επιδόματα ευθύνης, λειτουργικά έξοδα σχολείων κ.ά. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν μπορεί να το επικαλείται διότι προκαλεί αντιδράσεις στις τάξεις των εκπαιδευτικών, καθαριστριών σχολείων και της κοινής γνώμης γενικότερα. Πώς το αντιπαρέρχεται; Προτάσσοντας φυσικά το εκπαιδευτικό όφελος (κακώς γίνεται αναφορά στο παιδαγωγικό όφελος, γιατί η Παιδεία και η Εκπαίδευση όσο περνούν τα χρόνια τόσο απομακρύνονται η μια από την άλλη). Αν είχαμε πειστεί όλοι μας ότι τα χρήματα τα οποία θα εξοικονομηθούν θα επανατοποθετηθούν για της ανάγκες μιας Παιδείας ανθρωπιστικής, σίγουρα οι επιφυλάξεις μας για τις συγχωνεύσεις θα ήσαν πολύ λιγότερες…
Μαθητές
Για τους μαθητές βέβαια δε γίνεται λόγος γιατί όπως προαναφέρουμε δεν ερωτώνται. Πολύ φοβούμαι ότι όλοι οι παραπάνω παίζουν μπιλιάρδο στην πλάτη τους (οι γονείς βέβαια από άγνοια ως συνήθως…).
Εν κατακλείδα στην όλη υπόθεση περισσεύει πολύ υποκρισία και πολύ καχυποψία και οι εμπλεκόμενοι φορείς για άλλη μια φορά δεν μπορούν να πείσουν για τις θέσεις τους…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου